Klinisch arbeidsgeneeskundige

Klinisch arbeidsgeneeskundigen zijn gespecialiseerd in het diagnosticeren en behandelen van patiënten met complexe ziekten door werk. Ze werken hierin vaak samen met andere medisch specialisten – zoals de bedrijfsarts. Klinisch arbeidsgeneeskundigen spelen een belangrijke rol in de samenwerking tussen de reguliere zorg en bedrijfsgezondheidszorg.

Verschil tussen een bedrijfsarts en een klinisch arbeidsgeneeskundige

De bedrijfsarts behoort tot de bedrijfsgezondheidszorg en speelt een belangrijke rol bij de duurzame inzetbaarheid van werkenden. Een bedrijfsarts is een erkend medisch specialist op het gebied van werk en gezondheid. Doorgaans is de  bedrijfsarts het eerste aanspreekpunt voor hulpbehoevende werknemers. Alle werkenden met een werkgever moeten toegang hebben tot een bedrijfsarts.

Indien een bedrijfsarts niet kan voldoen in de benodigde hulpverlening aan een werknemer, kan een klinisch arbeidsgeneeskundige geraadpleegd worden.

Een klinisch geneeskundige kan in de arm worden genomen als:

  • er geen goede diagnostiek kan plaatsvinden door een medisch specialist zoals de bedrijfsarts of huisarts;
  • een werknemer faciliteiten nodig heeft waarover een medisch specialist en/of werkgever niet beschikt;
  • er specialistische expertise, kennis en zorg nodig is.

In vergelijking met een medisch specialist – zoals bijvoorbeeld de bedrijfsarts - heeft een klinisch arbeidsgeneeskundige meer specialistische kennis van diverse (oorzaken van) ziekten door werk. In overleg met de bedrijfsarts en/of werkgever kan de klinisch arbeidsgeneeskundige bovendien invloed uitoefenen op de arbeidsparticipatie van een werknemer.

Verwijzing naar de klinisch arbeidsgeneeskundige

Het verwijzen naar een klinisch arbeidsgeneeskundige vindt plaats door verwijzing via een bedrijfsarts, verzekeringsarts, huisarts of specialist. Deze route van verwijzing is afhankelijk van de diagnose en verschilt per specialisme. De meeste verwijzingen worden gedaan door de bedrijfsarts of de verzekeringsarts. Deze toegang is niet mogelijk voor werkenden zonder werkgever als zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers), werklozen en vrijwilligers. In dit geval kan de huisarts of specialist een verwijzing geven naar de klinisch arbeidsgeneeskundige.