Het verhaal van Nancy
Nancy is 43 jaar en werkt in de zorg - een kwetsbare omgeving, aldus Nancy. In 2013 had ze een leer-werkfunctie, waar ze pesten heeft meegemaakt. 'Je werd als leerling maar moeilijk geaccepteerd door de 'vaste kliek', vertelt ze. Ze werd regelmatig aan haar lot overgelaten, bijvoorbeeld wanneer ze in haar eentje op dementerende patiënten moest letten. Collega’s gingen dan koffiedrinken en losten Nancy niet af. Toen ze dit meldde bij haar teamleider reageerde zij dat Nancy een onvoldoende riskeerde.
De pesterijtjes werden steeds erger: ze moest harder werken dan haar collega’s, en werd buitengesloten van kleine dingen zoals de rookpauze. 'Mijn teamleider was gestopt met roken, en zei: als ik niet rook, mag jij ook niet!' Hoewel ze al 12 jaar in de zorg werkte, was ze binnen twee maanden niets meer waard.
Ook privé ging het destijds niet goed. Helaas werd daar op werk weinig rekening mee gehouden. Ze gaf bij haar teamleider aan zich ziek te willen melden, maar dat werd haar verboden. Na het overlijden van haar vader nam ze al haar vakantiedagen op; van haar leidinggevende moest ze anders gewoon aan het werk.
Over de aanpak
Toen de teamleider Nancy geen ziekteverlof wilde toestaan, was de arbo-arts een goede steun. Nadat ze terug was besprak Nancy, aangemoedigd door een klasgenoot, haar situatie op de opleiding. Dat werkte; ze werd direct overgeplaatst en haar oude afdeling is op de vingers getikt.
Wat heeft het opgeleverd?
Nancy werkt nog steeds in de zorg, en is overgestapt naar zorg aan huis. Hoewel ze het soms nog moeilijk heeft met wat ze meemaakte, staat ze steviger in haar schoenen.
Op de afdeling waar ze werkte is actie ondernomen om de onderlinge communicatie te verbeteren. Toevallig hoorde ze dat op haar werk haar situatie laatst besproken is: 'Hoe Nancy behandeld is, daar lusten de honden geen brood van.'