Wat zijn beroepsziekten?

De arboregeling (artikel 1.11) spreekt van een beroepsziekte als een ziekte het gevolg is van ‘een belasting die in hoofdzaak het gevolg is van het werk of de werkomstandigheden’. Was de onveilige of ongezonde werkbelasting er niet geweest, dan was de ziekte er niet geweest. Door preventie kunnen de meeste beroepsziekten worden voorkomen. Bij klassieke voorbeelden van beroepsziekten denkt men vaak aan asbestose bij werknemers uit de vroegere asbestindustrie, vormen van kanker in de chemische industrie of bijvoorbeeld de ‘schildersziekte’ door werken met vluchtige stoffen. Ook sillicose (‘stoflongen’) is een bekende klassieke beroepsziekte.

Echter, beroepsziekten beperken zich niet enkel tot deze groep. In Nederland kan namelijk in principe elke ziekte of aandoening – vallend binnen de definitie van een beroepsziekte – een beroepsziekte zijn. Psychische aandoeningen en aandoeningen van spieren en gewrichten komen relatief het meeste voor. 

In tegenstelling tot veel andere landen kent Nederland géén ‘gesloten’ lijst met beroepsziekten. Wanneer een beroepsziekte wordt vermoed, is het belangrijk om een aantal aspecten systematisch in beeld te brengen om te bepalen of de aandoening/ziekte een relatie heeft met het werk. Bekijk ook het stappenplan voor beroepsziekten voor meer informatie hierover.