“Ik zou met andere bedrijven bij elkaar willen komen om eens bij de buren te kijken: hoe doen jullie dat?“
René Nuij is operationeel veiligheidsdeskundige bij een waterbedrijf. Voor veiligheidskwesties is hij het aanspreekpunt van de operators en monteurs die bij de verschillende waterzuiveringsinstallaties werken. Samen met hen zoekt hij continu naar de meest veilige werkwijze. En dat maakt hem een veiligheidsheld.
Als we René ontmoeten aan de rand van het terrein van de rioolwaterzuiveringsinstallatie kijkt hij beteuterd naar onze schoenen. “Hebben jullie geen veiligheidsschoenen bij je?” Deze opmerking is tekenend voor hoe de rest van de dag zal verlopen: René let op alle details en merkt alles op wat potentieel onveilig is.
“Dat doe je samen met je collega’s en het bedrijf.”
René laat de zuiveringsinstallatie zien waar het afvalwater van de omliggende gemeenten schoon wordt gemaakt. Aan zijn broek draagt hij een meter om de concentraties gevaarlijke stoffen te kunnen meten, zoals explosieve gassen en H2S, zwavelwaterstof, die vrij kunnen komen uit het rioolwater. “Toen ik hier net kwam werken was ik 23 en was veiligheid nog niet zo’n issue. Als je een tank of een ruimte naar binnen ging en je dacht, dit ruikt niet goed, ging je weer naar buiten. Maar er werd niks gemeten.”
Het omslagpunt qua veiligheid kwam voor René vrij snel nadat hij bij het waterleidingbedrijf kwam werken. “Ik kwam erachter dat er op andere plekken dodelijke ongelukken waren gebeurd met stoffen waar ik ook mee te maken had, zoals H2S. Toen werd ik me wel snel bewust van de gevaren en dacht ik: Hoe gaan we hier mee om? En dat doe je dan niet alleen, dat doe je samen met je collega’s en het bedrijf.”
“Die achteloosheid van vroeger, die wil ik nu bij een ander voorkomen.”
Hij laat een installatie zien waar biogas wordt gewonnen uit het rioolwater. Dit gas wordt als groen gas geleverd aan huishoudens in de buurt. “Eerst was deze gasinstallatie niet veilig. Dus die heb ik op een gegeven moment zelf uitgezet. Later hebben we met een groep mensen het ATEX-team opgezet.” ATEX is de overkoepelende term voor situaties waar de kans bestaat op gas- of stofontploffingsgevaar. “Nu wordt er alleen nog maar met speciale werkinstructies en richtlijnen binnen een ATEX-omgeving gewerkt. “Die achteloosheid van vroeger wil ik nu bij een ander voorkomen.”
René wijst op een pijpleiding, waar dampen uit het zuiveringsproces door worden afgevoerd naar een luchtzuiveringsinstallatie. “Sinds kort hebben we ook te maken met chroom-6. Ik vind het mijn rol om te waarschuwen. Jongens let op: wij hebben leidingwerk en daar kan chroom-6 aanwezig zijn. Dus op het moment dat er werkzaamheden uitgevoerd moeten worden waarbij een risico bestaat, moeten we pas op de plaats maken en uitzoeken hoe we te werk gaan. Dan vertraagt het werk weliswaar, maar dat is beter dan dat er nu iemand onvoorbereid aan het werk gaat en dan over tien jaar gezondheidsklachten krijgt.”
“De mannen en vrouwen die het werk doen, die moeten er wat aan hebben.”
Zijn er nog dingen die beter kunnen? “We hebben hier heel veel opleidingen en procedures, en in principe is dat goed. Maar soms zie je door de bomen het bos niet meer. Dus dat kunnen we nog wel verbeteren. Minder procedures, maar eenduidiger en beter vindbaar en onderhoudbaar. De mannen en vrouwen die het werk doen, die moeten er wat aan hebben.”
René is bescheiden als we hem vragen naar wat anderen van zijn bedrijf kunnen leren. “Ik vind dat je van elkaar moet leren. Andere bedrijven kunnen van ons leren, maar wij kunnen ook van hen leren. Ik zou met andere bedrijven, met monteurs en operators daar, bij elkaar willen komen om zo eens bij elkaar te kijken. Hoe doen zij dat? Want dan leer je in de praktijk hoe een ander het doet. "Met ons ATEX-team doen we dit al. We leren van elkaar en delen ervaringen.” René controleert een afvalwaterzuiveringsinstallatie van een ander waterbedrijf. En dit bedrijf controleert bij René. “Dat is ontzettend leerzaam.”