“Veiligheid, daar zit bij ons geen prijskaartje aan.”

Veiligheid gaat verder dan hygiëne

De Boer werkt in het operatieteam en zorgt ervoor dat de installatie altijd werkt naar behoren. “Ik controleer de pompen, vijzels en alle andere mechanische delen.” Veiligheid staat bij een rioolwaterzuiveringsinstallatie vanzelfsprekend hoog op de agenda. “Dit is natuurlijk niet de schoonste plek op aarde. Rioolwater is vies, er zitten bacteriën en ziekteverwekkers in. Hygiëne is daarom belangrijk. We douchen op dit terrein en kleden ons hier om. Maar veiligheid gaat verder dan hygiëne. We hebben te maken met chroom-6, zwavelwaterstof (H2S) en tot voor kort ook met dieselrook.” De Boer leidt ons langs de potentiële gevaren.

“Het rioolwater komt binnen bij het ‘harkrooster’, waar grote objecten uit het water worden geharkt. Hier is de kans op H2S-vorming het grootst. H2S, of zwavelwaterstof, zorgt voor explosiegevaar. Het ontstaat in de aanvoerleidingen. Sedimenten liggen daar te gisten en te schimmelen. Als het na droogte hard regent, komen die sedimenten los en belanden ze op de zuivering. Dat noemen we de ‘first flush’. Wij lopen altijd rond met een meter aan onze riem. Die piept als de H2S-concentraties gevaarlijk hoog zijn.”

Een vraagbaak met overtuigingskracht

Op de zuiveringsinstallatie is er niet alleen acuut gevaar. “Mijn collega René wijst ons op de gevaren van onveilig werken met een stof als chroom-6.” Niet zo lang geleden bleek dat die stof aanwezig is in de coatings van sommige leidingen. Veiligheidsheld René heeft meteen zijn collega’s verzameld en uitgelegd dat ze leidingen waarin mogelijk chroom-6 verwerkt zit voorlopig niet mogen bewerken. Dat zijn de leidingen van vóór 2007, het jaar waarin chroom-6 verboden werd bij het waterzuiveringsbedrijf. “René is een vraagbaak. Als je op de installatie staat en even niet weet of een leiding van voor of na 2007 is, bel je hem op en krijg je meteen uitsluitsel.”

Bovendien is René heel gedreven. De Boer: “Vorig jaar hadden we hier een heftruck staan met een dieselmotor. Die gebruikten we slechts tien uurtjes per jaar. Maar dat betekent: tien uur staan in de dieselrook, en dus wilden we een elektrische heftruck. Er volgde discussie: is zo’n elektrische heftruck wel nodig? René vond van wel en ging ervoor door het vuur. Uiteindelijk is die elektrische heftruck er gekomen!” Hoe dat lukte? “René heeft enorme overtuigingskracht en als het nodig is gaat hij naar de hoogste manager. Als er geen budget is voor veiligheidsmaatregelen, zorgt hij dat er budget vrijkomt,” aldus De Boer.

Budget vrijmaken is niet gemakkelijk, benadrukt De Boer: “Wij werken met de centen van de burger. Dat betekent dat we enorm op de kleintjes letten. Wij krijgen echt niet zomaar een nieuw reinigingssysteem, bijvoorbeeld. Maar veiligheid, daar zit bij ons gelukkig geen prijskaartje aan.”