“Bij elke verandering moet je een hobbeltje over. Maar als je er later op terugkijkt, zie je dat het een verbetering is.”
Mario Brons mag trots zijn: hij is leermeester van veiligheidsheld Priscilla van Kooten. Brons werkt al dertig jaar bij het houtbewerkingsbedrijf waar Van Kooten werkt en leert. Mede dankzij zijn begeleiding neemt zijn pupil veiligheid uiterst serieus. Brons vertelt ons over haar talenten en de veranderingen op veiligheidsgebied binnen het bedrijf.
“In dertig jaar kan er een hoop veranderen. We hebben te maken met houtstof. Vroeger hadden we daar simpele oplossingen voor. We hadden bijvoorbeeld alleen centrale afzuiging, maar die was niet zo krachtig,” vertelt Brons. Hoe gaat het bedrijf nu om met houtstof? “Om blootstelling te beperken, is de afzuiging ontzettend verbeterd. De centrale afzuiging is sterker en we hebben ook lokale afzuiging. De bezem, die we vroeger gebruikten om de vloer aan te vegen, raken we niet meer aan. Daar hebben we stofzuigers voor.”
Technische maatregelen dus, en er zijn er meer. Brons: “Vroeger schuurden we zonder afzuiging en mondkapje. Tegenwoordig gebruiken we schuurmachines met geïntegreerde afzuiging. Om ons gehoor te beschermen, heeft iedereen oordoppen die op maat gemaakt zijn en het oor dus helemaal afsluiten.” De veranderingen zijn merkbaar, al gingen ze niet vanzelf. “Bij elke verandering moet je een hobbeltje over. Maar als je er later op terugkijkt, zie je dat het een verbetering is. Vroeger zat je neus vol stof na een dag werken. Dat is verleden tijd.”
“Je merkt dat ze op school bezig zijn met veiligheid”
Brons is leermeester van veiligheidsheld Priscilla van Kooten. Van Kooten, 17 jaar oud, volgt een opleiding tot machinaal houtbewerker. “Je merkt dat ze op school bezig zijn met veiligheid,” aldus Brons. “Priscilla weet me precies te vertellen hoe je verschillende machines zó bedient dat er het minste stof vrijkomt. Ook snapt ze hoe je de freesmachine goed moet beveiligen. De kennisuitwisseling is fijn. Als je altijd in je eigen kringetje blijft, zie je niet wat er beter kan. Ik ben groot voorstander van gluren bij de buren.”
Wanneer is Priscilla klaar met leren? Daar is Brons duidelijk over: “Het duurt nog minstens dertig jaar voor ze is uitgeleerd! Ik leer immers ook nog altijd.” Over een tijdje hoeft Brons haar niet meer te begeleiden. Wat hij het meest gaat missen? “De groei. Het is tof om vooruitgang te zien bij jonge mensen. En ik vind het leuk om complimentjes te geven – bij Priscilla krijg ik daar vaak de kans toe!”
“Een slimmer werkproces en goede arbeidsomstandigheden gaan vaak hand in hand”
Brons en Van Kooten hebben mazzel dat ze in een bedrijf werken waar gezondheid en veiligheid hoog op de agenda staan. “Al zou dat in elk bedrijf vanzelfsprekend moeten zijn,” vindt Brons. “De bedrijfsleiding zet in op innovatie en verbetering. Ze zijn je vaak een stap voor." Daarnaast is er goed contact met de werkvloer. “We maken vaak een praatje, ze informeren naar onze wensen en ideeën en dan volgen er oplossingen. Minimaal één keer per jaar evalueren we de werkplekken. Bij die evaluaties staan twee criteria centraal: een slimmer en sneller werkproces, en goede arbeidsomstandigheden. Gelukkig gaan die twee vaak hand in hand.”